HISTORIE PAROCHIEKERK ST. ISIDORUSHOEVE

De wens om op de scheiding van de grenzen van de paro­chies Haaksbergen en Wegdam een nieuwe kerk te stich­ten dateert al van ongeveer 100 jaar terug. Reeds in 1918 trokken een aantal personen de stoute schoenen aan om deze zaak hoogstpersoonlijk bij de aartsbis­schop te bepleiten. De audiëntie bleek niet eenvoudig, ook het resultaat was mager.

Het duurt nog tot 1925, als de pastoor van Haaksbergen te kennen geeft dat een nieuwe parochie gewenst is. Hiermee komt de zaak in een stroomversnelling. In het voorjaar van 1926 wordt een bouwpastoor in de persoon van kapelaan E.J. Wirtz benoemd en een voorbereidings­commissie wordt ingesteld: D.m.v. een intekenlijst, de zgn. penningcollecte werd de financiële basis gelegd.

Het kerkgebouw en pastorie werden aanbesteed voor een bedrag van Hfl. 86.000,–. Op 20 februari 1927 vond de eerste steenlegging plaats door de deken J.A. Berend­sen. De bouw verliep voorspoedig en op 27 september 1927 werd de kerk ingewijd door mgr. H. v.d. Wetering, aartsbisschop van Utrecht. De kerk werd toegewijd aan de H. Isidorus, belijder en patroon voor de boeren. Het hiermee ontstaande kerkdorp kreeg de naam St. Isido­rushoeve. Hiermee kwam definitief een eind aan het gebruik van de oude markenamen. Het kerkdorp strekt zijn grenzen uit over de marken Boekelo, Brammelo, Eppenzolder en Holthuizen. Als eerste pastoor werd pastoor B.J. Wirtz benoemd.

Zijn andere opvolgers waren:

pastoor A. Bouwmeesters (1938-1958)

pastoor G. J. Woertman (1958-1974)

pastoor J. P. Degger (1974­-1988)

pastoor J.A.M. Huisman (1989-2010)

In 2010 is de parochie van de H.Isidorus opgegaan in de fusieparochie van de H.Geest in Zuidwest Twente.

Het kerkgebouw

De kerk en pastorie zijn een ontwerp van architect Joh. Sluimer uit Enschede.

Hij ontwierp in Twente meerdere, voornamelijk katholieke kerken, oa in de Veldmaat, Buurse en Beckum. De kerk is driehoekig. De middenbeuk is aan de oost­zijde afgesloten door een halfronde abscis. Het gehele gebouw is opgetrokken uit baksteen. Een neogotische opzet, maar de ornamentatie is erg sober. De versieringen, zoals langs de ramen, zijn alle eveneens in baksteen uitgevoerd. De westzijde van het koor wordt afgesloten door een 48 m. hoge toren. Aan de buitenzijde is de kap uitgevoerd in kruisvorm. Dit wekt de indruk van een kruiskerk. Aan de voor­zijde is duidelijk zichtbaar de doopkapel, zelfs met een eigen torentje en ingang. Het interieur is met name vlak na de 2e wereldoorlog regel­matig verfraaid. Het interieur is ook nog bijna geheel intact aanwezig.